Farkındalık,Dönüşümün İlk Kapısı

Bir yin yoga pratiğinde pozlar sırasında ortaya çıkanlara nasıl baktığımız,hayatımızın mat dışında kalan kısmında başımıza gelenlere bakışımız için bir hazırlıktır. Yin yoga pratiklerini uyguladıkça geliştireceğimiz tavır,günlük hayatta bir çok yerde bizim elimizi tutabilir. Bir poz sırasında çok zorlandığımızda ve hala ne pahasına olursa olsun sınırın ötesine geçmeye çalıştığımızı farkediyorsak hayatın geri kalan kısmındaki zorluklara yaklaşımımıza da bir göz atabiliriz. Başka bir bakış açısıyla pratik sırasında hep ilk zorlandığımız yerde kalıyor ve bedenin daha ileriye davetini görmezden geliyor olabiliriz. Bu durumda ilerlemeye gönüllü olmamak hayatın bazı yerlerinde de konfor alanından çıkmaya gönüllü olmadığımız anlamına gelebilir ancak burada çok farklı dinamikler söz konusudur ve böyle bir etiketleme yapmak kendimize karşı minik bir şiddet içerebilir,dikkat:)))) Her iki durumda da pratik bir sorun yoktur. Eğer farkındalığımızı bu noktada sağlarsak dönüşüm de bu noktada başlar. Çok zorlandığımızda tükenmemek için biraz geri adım atmak da sorun yoktur. O çok zorlayan halimizin biraz içinde kalıp,onu izlemek ve sonra minicik bir şefkatle geri çekilmek…Sadece bunun bile bir süre düzenli pratik edilmesi günlük hayatımızda küçük dönüşümlerin kapısını açabilir. Diğer yandan pozun içinde daha ileriye gidebilecekken geri durmak ya da bunun farkında bile olmamak da durum farklıdır. Bu konfor alanından çıkmayı gerektirir lakin günlük hayatımızda çok popüler olan “konfor alanından çık”söylemleri bazen şiddet içeren bir tavsiyeden öteye gidemez. Çünkü o alandan çıkmak için birçok dinamiğin bir araya gelmesi gerekir. Bunlardan en önemlisi de sinir sistemimizdir. Kendimizi içgüdüsel olarak güvende ve rahat hissetmiyorsak konfor alanından çıkmaya çalışmak kendimiz için fazladan ızdırap yaratmaktan başka bir şey getirmez. Burada yine durumu farketmek,kendine biraz izin vermek sonra adım adım içinden geliyorsa ilerlemek mümkün olabilir. O an için mümkün değilse de çözüm hiçbir zaman kendini hırpalamak değildir. Ortamda yine şefkat vardır ama diğer durumdan farklıdır. Burda kendimize gösterdiğimiz şefkat bizi hem kendi mevcut halimize razı olmaya teşvik eder,bu bizi bir miktar rahatlatır ve o sağladığı rahatlığın içinde bir miktar ilerlemenin kapısını aralar. Bunu kırmadan dökmeden,zarar vermeden yapar. Kısaca günlük hayatın getirdikleri karşısında verdiğimiz otomatikleşmiş fiziksel,duygusal ve zihinsel tepkilerin yansımalarını bir yin yoga pratiğinde izleyebiliriz. Bu da bize farkındalığın kapılarını açar ki dönüşüm sürecinde çalınacak ilk kapı “farkındalık kapısıdır”. Sevgiyle Ayşegül